الگوی ارتقای اثربخشی مدیران گروه‌های آموزشی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی( مورد مطالعه دانشگاه آزاد اسلامی)، دکتر پریوش جعفری ، دکتر حمیدرضا آراسته، مجتبی شهمیری ، دکتر مهدی رهگذر

مدیران گروه‌های آموزشی به عنوان حلقه مرتبط با مدیریت دانشگاهی، اعضای هیأت علمی و دانشجویان از جایگاه حساس و ویژه‌ای در تحقق اهداف دانشگاهی برخوردارند. هدف این پژوهش ارائه الگویی برای افزایش اثربخشی مدیران گروه‌های آموزشی در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی است. این مطالعه بصورت پیمایش توصیفی ـ تحلیلی است و انتخاب نمونه (359=n) به روش طبقه‌ای و به صورت تصادفی در سطح واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی منطقه هشت انجام شده است. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته که بر محور مؤلفه‌ها و عوامل نظریه مدیریت سایبرنتیک در آموزش عالی تنظیم گردیده استفاده شد. بر اساس یافته‌های پژوهش، عوامل اثربخشی مدیران گروه‌های آموزشی بر اساس نتایج تحلیل عاملی در قالب سیزده عامل دسته‌بندی گردید. ‌همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد که متغیرهای وارد شده به تحلیل در سطح 99/0 قادر به تبیین تغییرات متغیر وابسته یعنی میزان اثر بخشی مدیران گروه‌های آموزشی بوده و عامل بازسازی مداوم، بیشترین تأثیر را بر اثربخشی مدیران گروه دارد. تناسب مدل پیشنهادی نیز بر اساس نتایج حاصل از ضریب تعیین چندگانهR2 و نتایج بدست آمده از معادله تناسب تأیید گردید. بر اساس یافته‌های جانبی پژوهش مشخص شد که متغیرهای جمعیت شناختی تأثیر قابل توجهی بر نتایج تحقیق نداشته‌اند.